Zelfs revoluties zijn niet meer wat ze zijn geweest, sinds de komst
van Internet. Voorbij is de tijd van illegale drukpersen in vochtige
keldertjes, van opruiende vlugschriften verspreid door revolutionairen
in duffelse jassen. De studenten van de Belgrado universiteit agiteren
per homepage (http://www.galeb.etf.bg.ac.yu/protest96) tegen de
Servische president Milosevic.
Avond aan avond somt de nieuwslezer op de Servische televisie met een
uitgestreken gezicht de gaapverwekkende activiteiten van
staatsfunctionarissen op, vertelt hij over de komst van officiele
delegaties en vooral over het doorknippen van ontelbare linten.
Wat betreft de protesten - welke protesten? Ook al demonstreren er al
twee weken lang dagelijks honderdduizend mensen omdat Milosevic de
uitslag van de plaatselijke verkiezingen heeft vervalst, de media
blijven doen alsof er niets aan de hand is.
Radio B92, waarvan de zwakke zender alleen het centrum van Belgrado
bestrijkt, was de enige die de volkswoede versloeg. Maar sinds
donderdag is er op de frequentie van B92 alleen oorverdovend geruis te
horen. De autoriteiten laten een stoorzender in een busje door de stad
rijden om de uitzendingen onmogelijk te maken.
Via het world wide web proberen de studenten van de faculteit
elektrotechniek de mediablokkade te breken. Het logo van hun homepage
is een ei - naar het meest geliefde wapen van de studenten. Op de
homepage staan foto's die onwetend Servie moeten laten zien hoe
talrijk de demonstranten zijn, een verlekkerd verslag van het
eierbombardement, het programma voor de komende dag en de lijst met
eisen.
Uit de hele wereld komt solidariteits e-mail, zelfs uit landen waarmee
Servie tot voor kort in een oorlog was verwikkeld. Canada wenst 'moed
en sterkte', Nieuw-Zeeland 'staat met hart en ziel aan jullie kant'.
'Vecht voor je recht', moedigt de Verenigde Staten aan. Voormalige
Serviers, velen van hen gemigreerd naar verre landen na het neerslaan
van de studentenprotesten vijf jaar geleden, bekennen dat ze het
jammer vinden zelf geen eitje te kunnen gooien. Met meer dan
tweeduizend hits op de eerste dag van zijn bestaan is de protest-
homepage een succes. De Belgradose studenten hebben heet zelfs tot een
vermelding op de CNN homepage geschopt.
Bij nader inzien opent de homepage de deur tot een onvermoed netwerk
van subversieve sites vol informatie over de anti-Milosevic
demonstraties: weekbladen, krantjes en burgergroepen die door het
regime worden gemuilkorfd blijken uitgeweken naar internet. Maar
waarschijnlijk wonen de meeste lezers van de protesthomepage in het
buitenland. In Servie vervult een ordinaire computer al veel mensen
met ontzag en vrees, laat staan dat ze weten wat Internet is. De
studenten vol revolutionair vuur zeggen dat elke steen die ze kunnen
loswrikken uit de muur die de autoriteiten hebben opgetrokken om
informatie tegen te houden, er een is.
Bart Rijs