[Duurzaamlijst] 13 mei: info-middag over kooperaties van Longo Mai.

[duurzaam@omslag.nl]

AANKONDIGING / UITNODIGING 

Info-middag over de kooperaties van Longo Mai 

Op zaterdag 13 mei 2000, organiseert Omslag - Werkplaats voor 
Duurzame Ontwikkeling, in Eindhoven een informatiemiddag met video 
over de zelfvoorzienende kooperaties van Longo Mai. 
Paul Knibbeler zal vertellen over het ontstaan en de ideeen van 
Longo Mai en over de dagelijkse praktijk van het wonen, werken en 
leven in de kooperaties. 
(zie achtergrondverhaal hieronder) 

Hij vertelt zijn verhaal aan de hand van een video met impressies 
van het dagelijks leven in enkele Europese kooperaties. De video 
werd samengesteld uit eigen archiefmateriaal van Longo Mai, 
aangevuld met fragmenten uit reportages over Longo Mai van de Franse 
en Zwitserse televisie. 
Paul Knibbeler is van oorsprong Nederlander en woont en werkt al 
jarenlang op de Longo Mai-kooperatie Le Montois in Zwitserland. 

De informatiemiddag duurt van 14:00-17:00 uur en vindt plaats bij 
Omslag, Hoogstraat 301a, Eindhoven. (bus 3 vanaf CS, tot halte 
Bayeuxlaan). 
Van bezoekers wordt een vrijwillige financiele bijdrage gevraagd. 

Belangstellenden wordt verzocht zich vooraf aan te melden bij 
Omslag: 040-2910295. E-mail: omslag@omslag.nl 

-------------- Longo Mai: een keten van kooperaties ----------------- 

 Sinds begin jaren zeventig een groepje Franse jongeren de stad 
ontvluchtte, om op het platteland hun (politieke) ideeen over een 
ander soort samenleving konkreet vorm te geven naar hun eigen waarden 
en normen, groeide Longo Mai uit tot een keten van zelfvoorzienende 
landbouw-, veeteelt- en bosbouwkooperaties. De meeste kooperaties 
liggen in Frankrijk (vijf), in Zwitserland is er een, evenals in 
Oostenrijk, er zijn er twee in Duitsland, een in de Oekraine en dan 
nog de vluchtelingenkooperatie in Costa Rica. Anno 2000 telt Longo 
Mai elf kooperaties. 

 De pioniers van Longo Mai kwamen voort uit kringen van progressieve 
kunstenaars, studenten en jongeren in Oostenrijk en Zwitserland, die 
elkaar veelvuldig ontmoetten tijdens akties en manifestaties. Het was 
1968: Europa stond bol van het maatschappelijk aktivisme. Het protest 
tegen de gevestigde orde was breed en veelzijdig. Het idealisme vierde 
hoogtij, desondanks ontaardden nogal wat veranderingsgezinde 
initiatieven in gewelddadige akties door militante linkse jongeren. 
Niet iedereen liet zich daarin meeslepen. De groep realistisch 
ingestelde idealisten wilde konkreet met hun idealen aan het werk, 
zonder afbreuk te doen aan de essentiele eisen van de beweging van '68: 
het recht op vrije meningsuiting en de mogelijkheid alternatieve 
levensvormen te ontwikkelen. 
 Hun aanvankelijke plan was om buiten de industriele centra een soort 
Europese pioniersdorpen op te bouwen, waarbij vroegere aktievoerders 
zich zouden kunnen aansluiten. In Limans, in de bergen van de Haute 
Provence in Frankrijk, bouwde de groep hun eerste kooperatie, met 
stenen die ze in de omgeving konden vinden of die ze zelf uit de bergen 
hakten.  In de bergstreek was ruimte genoeg. Gedreven door werkloosheid 
trok de bevolking daar massaal weg, om in de steeds dichterbevolkte 
steden een nieuw bestaan op te bouwen. Met hulp van een bevriend 
boerenechtpaar zetten de pioniers hun eerste aarzelende stappen in het 
landleven. ,,In vrij korte tijd begonnen we een hoop dingen te 
begrijpen. Allereerst, dat het heel wat eerlijker is eerst te bewijzen 
in staat te zijn een dak boven je hoofd te bouwen en zelf je maaltijd 
op tafel te brengen, alvorens luidkeels sociale of politieke theorieen 
te verkondigen''. De meest geliefde slogan van de groep is nog altijd: 
'Beter een millimeter praktijk dan tien kilometer theorie'. 

 In 1973 kochten ze hun eerste schapen. In eerste instantie om het 
braakliggende, verwilderde en zogenaamd onrendabele bergland opnieuw in 
produktie te brengen, maar het vlees, de wol en de vachten konden ook 
voorzien in enkele primaire menselijke behoeften: voeding en kleding. 
Hieruit ontstond gaandeweg allerlei kleinschalige bedrijvigheid: 
scheren, spinnen, weven en breien, en verkoop van de eindprodukten. 
 In 1974 vormde de uitzetting van enkele Oostenrijkse en Zwitserse 
kooperatieleden als ongewenste vreemdelingen, de aanleiding om in de 
Zwitserse Jura een tweede kooperatie op te zetten: Le Montois. 
Momenteel woont daar een groep van acht volwassenen met hun kinderen op 
de boerderij die ook zo'n beetje dienst doet als centrale administratie 
van het hele kooperatie-netwerk. Op de elf hektare grond verbouwen ze 
groente en worden kalveren, schapen, ganzen en bijen gehouden. Ook 
verwerken ze er medicinale en aromatische kruiden uit de Jura en de 
Provence die, samen het de produkten van de andere kooperaties in 
Zwitserland op de markt worden verkocht, via het netwerk Les Drailles. 

Een en al bedrijvigheid 

 Op de veeteelt-kooperatie Treynas worden schapen, runderen, varkens en 
pluimvee gehouden. De wol wordt er verwerkt tot gestikte dekens en er 
is ook een meubelmakerij opgezet. Mas de Granier in Zuid-Frankrijk 
omvat weidegrond, tuinbouwgrond, een olijfboomgaard en een kudde van 
250 ooien. De biologisch geteelde groenten worden hier rechtstreeks aan 
de konsument verkocht, de rest gaat naar het eigen konserven-bedrijfje, 
waar ook andere biologische boeren uit de buurt gebruik van maken. 
Sinds 1992 is er zelfs een echte Longo Mai wijn, afkomstig uit de eigen 
wijngaard, die ze op aanraden van bevriende wijnboeren overnamen. 
Inmiddels is de schaapskudde van Longo Mai uitgegroeid tot 1500 stuks, 
die verdeeld zijn over zes verschillende kooperaties in Frankrijk, 
Zwitserland en Oostenrijk. In 1976 werd in de Chantemerle in de Franse 
Alpen een 17e eeuwse spinnerij overgenomen en weer in gebruik genomen: 
het enige produktiebedrijf in dat dorp. 

Smeltkroes van kulturen 

 Longo Mai heeft zich nooit beschouwd als een vredig eilandje, dat los 
staat van de rest van het wereldgebeuren. Integendeel zelfs. De mensen 
van Longo Mai hebben altijd grote affiniteit gehad met 
'maatschappelijke verschoppelingen' en met de slachtoffers van het 
vrije marktsysteem. Ze zien zichzelf als een soort smeltkroes van 
allerlei kulturen en talen. Door de jaren heen hebben mensen uit alle 
hoeken van Europa, kort of lang, samen gewoond en gewerkt op een of 
meer kooperaties. Ook Koerden, Kanaken, Latijnsamerikanen en Afrikanen 
voelden en voelen zich thuis in Longo Mai. De laatste jaren komen er 
ook steeds meer Oostduitsers, Russen, Oekrainers en Roemenen. In 1992 
hielp Longo Mai studenten uit Transkarpatie (Oekraine) met het 
realiseren van een gemeenschapshuis en een kleine meubelmakerij. Nu 
zijn er vergevorderde plannen voor een kaasmakerij. 
 In 1994 waagde Longo Mai zelf de sprong naar Oost-Europa. Na 
aanvankelijk grote tegenslagen kon, met hulp van enkele bevriende 
'Ossis' begin 1996 jaar eindelijk de naam Longo Mai worden onthuld op 
de boerderij Ulenkrug in Mecklenburg. 

Internationale solidariteit 

 Na de staatsgreep in Chili, in 1973, nam Longo Mai het initiatief om 
alle Zwitserse gemeenten op te roepen om tenminste vijf politieke 
vluchtelingen op te nemen. Zo konden 2000 mensen ontsnappen aan de 
Chileense militaire diktatuur. In Costa Rica richtten ze de 
opvangkooperatie Finca Sonador, waar vluchtelingen uit Nicaragua en El 
Salvador in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Daar wonen nu 
250 mensen. Overtollige produkten worden op de plaatselijke markt 
verkocht en ze verbouwen koffie voor de export. De bewoners van de 
Finca hebben zelfs een eigen school gesticht. Als verzet tegen de grote 
multinationals, die met hun monokultuur van ananas en massale houtkap 
in het tropisch regenwoud de aftakeling van het milieu veroorzaken, 
heeft Finca Sonador 400 hektare van haar tropisch oerwoud afgebakend en 
beschikbaar gesteld voor wetenschappelijk onderzoek. 

 Op initiatief van Longo Mai werd in 1982 door zestig organisaties het 
CEDRI opgericht, het Europees Komitee ter Verdediging van Vluchtelingen 
en Migranten. En in 1990 richtte Longo Mai het Europees Burgerforum op 
als platform voor gezamenlijke aktie tegen de toenemende werkloosheid, 
koncentratie van de bevolking in de steden en leegloop van de 
landelijke gebieden en tegen de afbraak van de sociale zekerheid. 
Steeds meer mensen nemen aktief deel aan aan de jaarlijkse kongressen 
in Limans en aan de werkgroepen over thema's als duurzame energie en 
milieu-ontwikkeling, werkloosheid en werkverdeling, immigratieproblematiek 
en konkrete uitwisseling tussen Oost, West, Noord en Zuid. 
 Zoals veel pioniers, blijkt ook Longo Mai zijn tijd ver vooruit te 
zijn geweest. Hun simpele maar revolutionaire ideeen van destijds, 
blijken voor het Europa van vandaag een reele uitweg te kunnen bieden. 

-------------------------------------------------------------------------- 

* Lees ZOZ - Tijdschrift voor doen-denkers. Vraag proefnummer! 
----------------------------------------------------------------- 
Omslag - Werkplaats voor Duurzame Ontwikkeling - omslag@omslag.nl 
Postbus 81 - 5600 AB Eindhoven - Tel. 040-2910295 
----------------------------------------------------------------- 
Please send us only messages in plain ASCII. No attachments. Thanks! 
-----------------------------------------------------------------
De Duurzaamlijst: | Abonnement opzeggen? Stuur een E-mail aan:
voor nieuws,      | majordomo@ddh.nl en schrijf in het tekstdeel:
opinie en overleg | unsubscribe duurzaamlijst
-----------------------------------------------------------------
Meer over de Duurzaamlijst op http://www.ddh.nl/duurzaam